تخمین بایاس برای ارزیابی سیستم نظارت ترافیک هوایی (ترجمه)…

چکیده

این مقاله به توصیف، برآورد بایاس برون خطی و سیستم اصلاح کنترل ترافیک هوایی مرتبط با حسگرها، که در تجهیزات توسعه یافته جدید تحت کنترل اروپا برای ارزیابی سیستم های نظارتی ATC (کنترل ترافیک هوایی) مورد استفاده قرار می گیرد، می پردازد. الگوریتم های تخمین بایاس اساس تمرکزشان را بر روی حسگرهای رادار قرار می دهند، اما راه اندازی حسگرهای جدید (به ویژه سامانه نظارتی اتوماتیک وابسته، و سامانه نظارتی چندگانه) نیازمند توسعه این روش ها می باشد. در این مقاله معماری تخمین بایاس بر مبنای مدل های خطا برای تمام حسگرها طراحی می گردد. مدل های خطای توصیف شده، وابسته به فیزیک فرایند اندازه گیری هستند. نتایج روش های تخمین بایاس با داده های شبیه سازی شده نشان داده می شود.

کلیدواژه: تخمین بایاس، کنترل ترافیک هوایی، ADS-B، سامانه نظارتی چندگانه

- مقدمه

TRES (بازسازی مسیر و مجموعه ارزیابی) در آینده نزدیک جایگزین بعضی از بخش های نسخه های کنونی مجموعه SASS-C (سیستم پشتیبان تحلیل نظارتی مراکز) می گردد [1]. این سیستمی می باشد که برای ارزیابی عملکرد مسیریابی چندحسگری/ چندهدف ATC (کنترل ترافیک هوایی) مورد استفاده قرار می گیرد. این مقاله به شرح معماری کلی سیستم های ارزیابی می پردازد، و جزییاتی را در مورد بعضی از عوامل مرتبط با فرصت بازسازی مسیر می دهد. فرصت بازسازی مسیر (OTR) به عنوان فرایند پیمانه ای در TRES می باشد که تمام داده های واقعی موجود از تمام حسگرها مورد استفاده قرار می گیرد تا به مسیر مناسبی برای تمام واپیماها در حوزه مورد نظر دست یابیم. این موارد نیازمند ارزیابی دققیق برای بازسازی مسیر، تخمین بایاس و اصلاح به منظور هماهنگی اندازه گیری های حسگر مختلف، و هموارسازی چندحسگر تطبیقی برای دستیابی به مسیرهای داخلی نهایی می باشد. باید اشاره کنیم که این یک فرایند پیمانه ای برون خطی بوده که بطور بلقوه کاملا متفاوت از سیستم های همجوشی داده تمام وقت معمول مورد استفاده در ATC (کنترل ترافیک هوایی) می باشد. ترتیب پردازش داده و تکنیک های پردازش متفاوت می باشند.

مطالب مرتبط

• تخمین بایاس برای ارزیابی سیستم های نظارت ترافیک هوایی
• سمینار کارشناسی ارشد روش های هوشمند کنترل ترافیک
• پروتکل کنترل نقل و انتقالات با پیمایش تطبیقی گذرگاه برای شبکه های…
• تکنیک چهار مرحله ای مقابله با حملات دی داس
• مسیریابی در شبکه پویا با استفاده از الگوریتم ژنتیک و الگوریتم…

تکنیک پخش بار بهینه جریان توان پیوندی (هیبرید)…

چکیده

در این مقاله یک مدل پخش بار بهینه (OPF) با جریان توان پیوندی مبنی بر تزریق جریان معادل (ECI) ارایه شده، و نیز الگوریتم نقطه داخلی پیشبینی کننده تصحیح کننده (PCIPA) ، به منظور بکارگیری OPF (پخش بار بهینه) برای حل مسایل برنامه نویسی غیر خطی (NLP) عنوان شده است. همچنین روش ارایه شده را می توان به دو زیر مساله، تجزیه کرد. نتایج محاسباتی باس های IEEE 9 تا 300 نشان دادند که الگوریتم ارایه شده می تواند با بهبود تعداد تکرارها، ذخیره سازی های حافظه، و زمان CPU، باعث بهبود عکلکرد شود.

کلیدواژگان:ه: تزریق جریان معادل، برنامه نویسی غیرخطی، پخش بار بهینه، الگوریتم نقطه داخلی پیشبینی کننده تصحیح کننده

مقدمه

پخش بار بهینه برای نخستین بار در سال 1962 مورد بحث قرار گرفت [1] و مدت ها طول کشید تا به یک الگوریتم پرکاربدی که در کاربردهای روزانه بکار رود، تبدیل شود [2] و [3]. OPF را می توان نه تنها در برنامه ریزی سیستم بکاربرد، بلکه می توان آن را در عملکرد لحظه ای سیستم های قدرت، در محیط حذف نظارت دولت نیز اعمال کرد. مرجع [4]، یک معرفی کلی از تکنیک های روش تکرار لامبدا، روش گرادیان، روش نیوتون، و برنامه نویسی خطی (LP) به منظور حل مسایل OPF ارایه داده است. با انتشار Karmarkar [5] در سال 1984، الگوریتم های نقطه داخلی (IPA) زیادی برای برنامه نویسی خطی و برنامه نویسی درجه دوم (QP) ارایه شده است. در سال های اخیر، الگوریتم نقطه داخلی اولیه دوگانه، بطور گسترده به منظور حل مسایلی همچون [6]، [7]، پیشبینی حالت [8]، OPF با امنیت محدود [9]، و پخش بار راکتیو بهینه [10] بکار رفته است. نتایج عددی نشان می دهند که PCIPA توانایی زیادی برای حل مسایل عملکرد و برنامه ریزی سیستم قدرت در مقایسه با روش های مرسومی همچون روش نیوتون [11] دارد.

مطالب مرتبط

• یک تکنیک پخش بار بهینه ی جریان-توان پیوندی (هیبرید)
• ترجمه مقاله یک تکنیک پخش بار بهینه ی جریان-توان پیوندی (هیبرید)
• تعهد واحد توسط برنامه نویسی دینامیک (بهینه سازی برنامه ریزی…
• تعهد واحد توسط برنامه نویسی دینامیک برای بهینه سازی برنامه ریزی…
• تعیین اندازه بهینه سیستم ذخیره سازی انرژی با در نظر داشتن قابلیت…