تامین امنیت تلفن همراه؟ مشخص کردن بخش های اصلی امنیت تلفن های همراه…

چکیده

در حال حاضر در حال تغییر از امنیت اینترنتی به امنیت تجهیزات سیار می باشیم که هر چه بیشنر و بیشتر دسترسی به اطلاعات از طریق تلفن های همراه می باشد. برای نمونه تعداد تلفن های همراهی که از سیستم تمام عامل استفاده می کنند تقریبا به 200% سال 2009 تا 2010 رسیده است. در نتیجه امینت موبایل دیگر فقط الزامی نبوده وامری ضروری است. این مقاله پژوهشی، نه تنها بررسی مختصری را در ارتباط با امنیت شبکه موبایل، حملات شعاعی با استفاده از سیستم برنامه کامپیوتری و جستجوگر وب، بلکه پوشش سخت افزاری و کاربر به عنوان عامل بلقوه حمله، را مد نظر قرار می دهد. ما تفاوت ها و شباهت های بین امنیت استاندارد و امنیت موبایل را نشان داده، و نتیجه گیری را در ارتباط با فرصت های پژوهشی آینده در این حوزه انجام می دهیم.

کلیدواژه: امنیت موبایل، تلفن های هوشمند

مقدمه

بررسی مقدمه در ارتباط با روش ها ذکر شده در مورد سرقت اطلاعات خصوصی، بد افزارها می توانند شامل مسیرهایی باشند که تماس های صوتی را بدست گرفته و به آرامی تمام گفتگوهایی را که توسط میکروفون انجام می گیرد، ضبط کنند. بسته به معایبی که بدافزارها دارند، رسقت ها احتمالا به طور کامل در پس زمینه روی داده و تنها از طریق نظارت کامل بر تمام سیستم عامل یا داده های ارتباطی مولد، قابل ردیابی می باشد. این نوع استراق سمع در لایه های متفاوتی نسبت به موارد ذکر شده قرار دارند.

انگیزه مالی مهاجمان: همان طور که قبلا در چندین مقاله بیان شده است، کسب و کار در حول و حوش بدافزارها انگیزه های مالی بالایی را در سال های اخیر ایجاد کرده است. کسب و کارهای مشکوک به منظور درآوردن پول زیاد از قربانیان بی اطلاع مد نظر قرار گرفت. جای تعجب نیست که؛ این روند پیش از این به بدافزارهای تلفن های هوشمند و MNO از طریق تماس هایی بین کاربران و ارائه دهندگان خدمات به منظور استفاده از خدمات فراهم شده، ایجاد شد. اگرچه پرداخت اغلب در مدل تعرفه یکسان انجام می گیرد، بعضی از خدمات ارزش افزوده معمولا به طور مجزا مطالبه می گردد (برای مثال تماس تلفنی با شماره خاص یا ارسال پیام کوتاه به بعضی از سرویس های خاص). سوء استفاده از این خدمات برای مهاجمان به منظور در آوردن پول، برای نمونه از طریق ارائه شماره خدماتی با هزینه بالا برای ارسال پیام کوتاه، ایده ال می باشد. تلفن همراه آلوده شده به طور مخفیانه پیام هایی را به این شماره ها ارسال می کند تا زمانی که کاربر در قبض ماهانه اش از این موارد آگاه می شود. یکی از این بدافزارها به نام Trojan-SMS. AndroidOS. FakePlayer می باشد، که وانمود می کند یک پخش کننده ویدئو بوده، اما به طور مخفیانه پیام هایی را به شماره سرویسی که هزینه بالایی دارند، ارسال می کند. روش دیگر برای پول در اوردن وهدایت کردن مخفیانه تماس خروجی از طریق ارائه دهنده خدمات می باشد که هزینه های زیادی را ایجاد می کند. البته این نوع حمله MITM باعث فعال شدن استراق سمع تماس های آلوده می گردد. اثبات مفهوم بدافزار با این رفتار توسط لیو و همکارانش مورد ارزیابی قرار گرفت. روش سوم برای دزدی پول قربانی، باجگیری از او می باشد. اگرچه این موارد در تلفن های هوشمند مشاهده نشده است، یکی از احتمالات کدگذاری فایل های خصوصی و انتشار کلیدهای مورد استفاده بعد از پرداخت پول می باشد. نمونه ای از آن شامل تروجان Gpcode برای کامپیوتر های رومیزی می باشد. بدافزارهای تلفن همراه نیز می توانند طرح اخاذی مشابهی را، برای نمونه از طریق غیرفعال کردن سرویس های خاص (همانند ارسال ایمیل) بر روی ابزار تلفن همراه ایجاد کرده و تنها مجدادا آن ها را (در مدت زمان کوتاهی) بعد از اینکه پرداخت هایی انجام گرفت (برای نمونه از طریق ارسال پیام کوتاه با ارزش افزوده به شماره ای تحت کنترل مهاجمان می باشد) ، فعال می کنند.

خرید

مطالب مرتبط

پیاده سازی شبکه عصبی هوپفیلد مجتمع سازی گسترده دیجیتال…

چکیده

این مقاله در مورد پیاده سازی شبکه های عصبی Hopfield برای حل مسایل مربوط به محدودیت رضایت با استفاده از آرایه های گیت قابل برنامه ریزی میدان FPGA بحث می کند. این مقاله در مورد روش های فرمول بندی این مسایل همانند شبکه های عصبی گسسته بحث می کند، و سپس مساله N queen را با استفاده از فرمولبندی به دست آمده تشریح می کند. سرانجام، نتایج ارایه شده زمان های محاسبه یک کامپیوتر معمولی برای شبیه سازی اجرای شبکه Hopfield بر روی یک فضای کاری باکیفیت، مقایسه می کنند. در این روش، رشد پیشرفت قابل مشاهده می باشد که نشان می دهد حداکثر رشد 2 تا 3 برابر دامنه با استفاده از ابزارهای FPGA ممکن می باشد.

کلیدواژه: شبکه عصبی هوپفیلد، آرایه های گیت قابل برنامه ریزی میدان، مساله N queen

مقدمه

بسیاری از مسایل بهینه سازی تجارت و صنعت در عمل را می توان با استفاده از متغیرهای تصمیم گیری دودویی (باینری) ، به عنوان مسایل برنامه نویسی استاندارد ریاضی فرمول بندی کرد. حل این مسایل به دلیل طبیعت عصب سخت پیچیدگی آنها (NP hard) نیاز به بکاربری از فن آوری های هوشمند و الگوریتم های تقریبی دارند؛ در سال 1985 شبکه های عصبی برای حل این مشکل ارایه شدند، اما باز هم مسایلی همچون کیفیت ضعیف راه حل ها و عدم تضمین راه حل نهایی عملی مشکل ساز بودند. این مسایل اولیه امروزه برطرف شده اند. روش هایی برای کمک به شبکه عصبی Hopfield تا حداقل عملکرد انرژی ناحیه ای را تامین کند، ارایه شده اند و ساختار مناسب این عملکرد انرژی عملی بودن راه حل را تضمین می کند. با استفاده از این پیشرفت ها، نتایج شبکه عصبی به دست آمده اند که به طور موثری (و حتی بهتر) با دیگر فن آوری های هوشمند معروف مانند بازپخت شبیه سازی شده، رقابت می کنند.

خرید

مطالب مرتبط