توصیف نانوکریستال با استفاده از الیپسومتری طیف نما (ترجمه)…

چکیده

اولین کاربرد الیپسومتری برای اندازه گیری پوشش های نازک پلی- و نانوکریستال به دهه ها پیش بر می گردد. مهمترین گام در مسیر تحقیقات الیپسومتری پوشش های نازک کامپوزیت، شناخت اولین الیپسومتری طیف نما در دهه 70 بوده است [3, 4, 8]، که امکان اندازه گیری نقش دی الکتریک را امکان پذیر ساخت، که جزء انگاری آن مستقیما در ارتباط با حساسیت وضعیت چگالی مشترک الکترونیک بوده که بستگی به تغییرات ساختار کریستال دارد. اولین مدل ها بر مبنای روش میانگین موثر با استفاده از عوامل سارنده توابع دی الکتریک [5] بوده، درحالیکه بخش حجیمی از موئلفه ها در ارتباط با ویژگی های کریستال با پوشش نازک می باشند. این روش بر مبنای نیرومندی اش، محبوب می باشد. روش حد وسط موثر، توسط مجموعه ای از مدل های تحلیلی مختلف بر مبنای پارامتربندی تابع دی الکتریک، دنبال شد. این مدل ها امکان تعیین خصوصیات مواد را در مواردی می دهند که مواد نمی تواند به عنوان ترکیب همگنی از فازها با توابع دی الکتریک شناخته شده، مد نظر قرار گیرد. این مدل ها همچنین می تواند برای ذرات کوچکی که تاثیر اندازه را نشان می دهند (و ساختار الکترونیکی اصلاح شده و تابع دی الکتریک) یعنی ذراتی که نمی توانند توسط برگشت های حجیم مدلسازی گردند، مورد استفاده قرار گیرد. علاوه بر خصوصیات نانوکریستال، روش الیپسومتری امکان توصیف خصوصیات لایه های بیشتر همانند کیفیت رابط (برای نمونه، سختی نانو در مرزهای لایه) ، غیریکنواختی عرضی و عمودی یا ضخامت ساختارهای چندلایه را ایجاد می کند.

مبانی الییپسومتری

اگر نور پلاریزه (قطبی شده) بر روی کران دو وسیله بازتاب داده شود، حالت پلاریزه نور بازتاب داده شده به صورت مستتر (بیضی شکل) ، مدوّر، یا خطی بوده که بستگی به ویژگی های نمونه دارد. در اکثر موارد نور بازتاب داده شده به صورت پلاریزه بیضی شکل می باشد، به همین خاطر است که این روش به نام الیپسومتری می باشد. الیپسومتری مستقیما به اندازه گیری تغییرات پلاریزاسیون که از طریق بازتاب ایجاد می گردد، می پردازد. یعنی نسبت بازتاب پیچیده به صورت زیر تعریف می گردد.

خرید

مطالب مرتبط

بررسی و مقایسه روشهای تحلیلی و تجربی ضربه عرضی بر روی صفحات کامپوزیتی…

ورق کامپوزیت لایه ای

ماده کامپوزیت لایه ای، شامل لایه هایی از حداقل دو ماده متفاوت است که توسط باندهایی به هم متصل شده اند. نتیجه روی هم قرار گرفتن لایه ها به منظور ترکیب بهترین خواص تک تک آنها برای ایجاد ماده جدیدی است یا موارد استفاده بیشتر. خواصی که توسط روی هم چیدن لایه ها تقویت می شوند عبارتند از: استحکام سفتی وزن کم، مقاومت در برابر ضربه و غیره. لایه ها می توانند غیر ایزوتروپ باشند. و نیز لایه ها را می توان به نحوی انتخاب نمود که سفتی و مقاومت موردنیاز در طراحی یک سازه حاصل شود. ماده کامپوزیت تقویت شده با الیافی (Fiber-reinforcel composit] material]) که مختصراً (FRCM) نامیده می شود، شامل الیاف هایی در یک ماتریس می باشد. اگر الیاف ها در یک راستای خاص قرار گیرند، ماده غیر ایزوتروپ خواهد بود، یک ورق کامپوزیت لایه ای شامل لایه هایی از FRCM است که در هر لایه، الیاف ها در راستایی متفاوت از راستای الیافها در سایر لایه ها چیده شده اند. این نوع کامپوزیت های لایه ای می توانند به نحوی طراحی شوند تا از نسبت های مقاومت به وزن و سختی به وزن بالایی برخوردار باشند. و نیز طراحی می تواند به گونه ای باشد که ورق لایه ای دارای جهات برتری از مقاومت و سختی تقویت شده باشد. و به این دلایل FRCM، جایگزین مناسبی است به جای مواد سفتی نظیر انواع فلزات در خیلی از کاربردها مانند صنایع هوایی، خودرو سازی و تجهیزات ورزشی.

خرید

مطالب مرتبط

پروژه کارشناسی مکانیک: طراحی عملکرد سیستم ترمز…

مقدمه

اکثر کسانی که با کار وسایل نقلیه آشنا هستند و یا برای مدتی رانندگی کرده اند بر این اعتقادند که متوقف کردن اتومبیل مهمتر از به حرکت در آوردن آن می باشد. اتومبیلی که روشن نمی شود ممکن است باعث عصبانیت راننده اش گردد ولی هیچ گونه خطری برای راننده، عابرین و حتی خود اتومبیل نخواهد داشت. در حالیکه اگر ترمزهای اتومبیلی درست کار نکند می تواند یک تله مرگ باشد. ترمز مکانیزمی برای کاستن سرعت اتومبیل و یا بازداشتن آن از حرکت کامل است. دراین فرآیندها، انرژی جنبشی ماشین توسط کار سایشی به حرارت تبدیل می شود.

امروزه سیستم ترمز اتومبیل به سه قسمت اصلی تقسیم می شود:

  • دیسک: که به همراه چرخها می چرخد، اولین قسمت کوپل سایشی می باشد. نوع دیسک تأثیر زیادی روی مقدار فرسایش ویژه می گذارد. دیسک معمولاً از جنس چدن خاکستری ساخته می شود. زیرا در مقایسه با چدنهای دیگر دارای هدایت حرارتی بالاتری هستند که این به دلیل ساختار صفحه ای آن می باشد. در سالهای اخیر از مواد دیگری نظیر آلومینیم تقویت شده با sic، کامپوزیت sic/c و کربن زینتر شده نیز استفاده می شود.
  • لنت ترمز: دومین قسمت کوپل سایشی می باشد. در هنگام ترمز، لنت به دیسک توسط پیستون هیدرولیکی فشار وارد می کند. نیروی سایشی بین لنت و دیسک چرخان، انرژی جنبشی وسایل نقلیه را به حرارت تبدیل می کند.
  • سیستم هیدرولیکی: نیروی ترمز را از پدال به پیستون هیدرولیکی انتقال می دهد و پیستون نیز لنت را به دیسک فشار می آورد.

امروزه دو نوع ترمز وجود دارد: ترمزهای دیسکی و ترمزدهای درام

ترمزهای درام زودتر طراحی شده اند و تا سال 1960 نیز در همه ماشینها از این نوع استفاده می شده است. امروزه این نوع ترمز در اتوبوسها و کامیونها استفاده می شوند. اخیراً ترمزهای دیسکی برای ماشینهای سنگین پیشنهاد شده اند. مهم ترین اختلاف بین این دو نوع ترمز طراحی لنت و دیسک می باشد. ولی سیستم هیدرولیکی آنها یکسان می باشد. طراحی ترمزها بر جریان حرارت، خواص صدایی و راحتی تعویض تاثیر می گذارد. شکل 1 شماتیکی از سیستم ترمز به همراه درام و دیسک را نشان می دهد.

ترمزهای دیسکی شامل دو لنت هستند که دو طرف دیسک قرار دارند و از دو طرف دیسک را نگه می دارند. در این نوع ترمزها نیروی سایشی بین لنت و دیسک عمود بر نیروی عمود بر صفحه لنت می باشد و بر آن تأثیر نمی گذارد. بنابراین نیروی ترمز با نیروی عمودی رابطه خطی دارد. در نتیجه در ترمزهای دیسکی نیروی پدال بالاتری در مقایسه با ترمزهای درام ایجاد می شود و بهتر ترمز می گیرند. در ترمزهای دیسکی لنت 7 تا 25 درصد سطح دیسک را می پوشاند.

خرید

مطالب مرتبط

تقویت پلی وینیل کلرید اصلاح نشده با افزودن نانو ذرات کربنات کلسیم…

  • عنوان لاتین مقاله: Toughening of unmodified polyvinylchloride through the addition of nanoparticulate calcium carbonate
  • عنوان فارسی مقاله: تقویت پلی وینیل کلرید اصلاح نشده با افزودن نانو ذرات کربنات کلسیم.
  • دسته: شیمی
  • فرمت فایل ترجمه شده: WORD (قابل ویرایش)
  • تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 23
  • ترجمه سلیس و روان مقاله آماده خرید است.

خلاصه

نانوکامپوزیتهای پلیمری PVC/CaCO3 در ترکیبات مختلف با استفاده از آسیاب دو غلتکی و فشرده سازی قالب گیری تولید شدند. این ساختار با استفاده از میکروسکوپ الکترونی مشاهده گردید سپس خواص مکانیکی و استاتیک و دینامیکی ساختار تعیین گردید. حضور ذرات نانومتری کربنات کلسیم، کاهش خفیفی را در قدرت کششی ایجاد میکند ولی از طرف دیگر، تاثیر انرژی و زخیره مدول و شکست سختی اصلاح میکند. بررسی شکست سطحی توسط میکروسکوپ الکترونی، نشان میدهد که خواص پیشرفتۀ شکست در نانوکامپوزیت ها، توسط شکل گیری خلإ موثر در ذرات ایجاد شده است. این فرضیه توسط یک میکروساختار مبتنی بر مدل سازی اجزای محدودی حمایت شده که بر اساس تغییر شکل پلاستیکی و الاستیکی اطراف ذره ای که بطور ضعیف پیوند خورده، میباشد که توضیحی هم برای رفتار کششی تک محور و هم برای سختی پیشرفتۀ نانوکامپوزیتها ارائه میدهد.

کلمات کلیدی: نانوکامپوزیت pvc، چقرمگی شکستگی، آنالیز اجزای محدود

مقدمه

قالب های غیر ارگانیک برای دهه های بسیاری هم در مواد الاستومر و هم در مواد پلاستیکی مورد استفاده قرار گرفته است. با توجه به الاستومرها، هدف اصلی یا فراهم آوردن تقویت عمده مثلا استفاده از دوده و سیلیس در ترکیبات مصنوعی است یا کم ارزش کردن ترکیبات با استفاده از خاک رس و سایر مواد است. برای ترموپلاستیک هایی چون پی وی سی، هدف بعدی با استفاده از قالب های ارزان قیمت برای سفت کردن مواد یا کنترل خواص آکوستیک بدست میاید. در کاربرد های مهندسی که ترکیب سختی و سفتی مورد نظر است، برای ترکیباتی چون لوله های پی وی سی، از مقادیر زیاد قالب های غیر ارگانیک معمولا اجتناب میشود. با این حال، یک آگاهی فزاینده از احتمالاتی وجود دارد که بطور همزمان طیف وسیعی از خواص مکانیکی را اصلاح میکند و هزینه های ایجاد شده از طریق ادغام ذرات نانومتر را کاهش میدهد. بطور معمول، سختی پی وی سی غیر پلاستیکی می تواند با استفاده از اصلاح کننده تاثیرذرات لاستیک، مانند پلی اتیلن کلر (CPE) و آکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS) برای آنچه که به عنوان اصلاح PVC (M-PVC) شناخته شده است، بهبود یابد. افزایش سختی را می توان به شکل گیری حفره در ذرات لاستیک نسبت داد زمانی که تنش اعمال می شود، در نتیجه تغییر شکل ماتریس از طریق شکل گیری باند برشی و یا شکاف است که می تواند انرژی را جذب کند. [8]. با وجود اثر سختی خوب، حضور ذرات لاستیک، مدول و قدرت عملکرد راکاهش می دهد، و می تواند هزینه را افزایش می دهد.

  • فرمت: zip
  • حجم: 6.99 مگابایت
  • شماره ثبت: 411

خرید

مطالب مرتبط

تحقیق آماده سازی راه…

دسته: عمران و نقشه کشی

حجم فایل: 48 کیلوبایت

تعداد صفحه: 44

– عملیات ترمیمی (REMEDIAL- ACTION)

پس از اینکه عامل یا عوامل سازه دقیقاً مشخص شد، مهندسان مسؤول با در نظر گرفتن هزینه اقدامات لازم، عملیاتی را که برای استفاده و ادامه بهره برداری از سازه برای مدت مورد نظر ضروری است، به کارفرما ارائه می دهند. این عملیات ممکن است شامل خراب کردن و از بین بردن کامل سازه و ساخت مجدد آن باشد یا اینکه تعمیرات اساسی صورت گیرد و یا اینکه روشهایی اتخاذ شود تا پیشروی خرابی و فرسودگی را در سازه کاهش دهد. البته این امر یعنی کاستن از سرعت پیشرفت خرابی در سازه، در مواقعی ضرورت می یابد که امکان تعمیرات اساسی پیشگیری کننده وجود نداشته باشد، مانند تخریبی که علت اصلی آن عکس العمل واکنش قلیایی سیلیکا (ALKALI- SILICA) می باشد.

در هر حال اگر در مراحل تشخیص و ارائه راه حل، تعمیر سازه به عنوان تصمیم مقتضی، اتخاذ شده باشد، با در نظر گرفتن نوع سازه بتنی، طرق متعددی برای اجرای این تعمیرات موجود می باشد که اعم آنها عبارتند از:

(الف) جایگزین نمودن تمام یا قسمتی از المانهای سازه

(ب) تزریق و تلقیح ترکها

(پ) چسباندن المانهای فلزی کمکی (مانند آرماتور، صفحات فلزی، بخیه و .)

(ث) پوششها

از آنجا که با توجه به موقعیت و موضع مناطق تحت تعمیر سازه، ممکن است عمل تعمیر در شرایط کاملاً خشک، نیمه خشک، و داخل آب (مغروق) انجام گیرد، مطالبی که در پی خواهد آمد، شامل تمامی روشهای مرتبط و معمول در صنعت بتن می باشد.

2-1- آماده سازی سطوح (SURFACE PREPARATION)

قبل از انجام و اعمال سیستم تعمیری، سطوح بتن مادر (قدیم) بایستی کاملاً آماده گردد. از جمله اهداف اصلی آماده سازی سطوح را می توان موارد زیر ذکر نمود:

(الف) بر طرف نمودن تمامی تکه ها و قطعه های نا مناسب و نرم و جدا شدهء بتنی جهت ایجاد سطحی مناسب با مقاومت کافی.

(ب) تمیز نمودن تمامی سطوح از آلودگیها. این آلودگیها مانع از ایجاد چسبندگی لازم بین لایه تعمیری و بتن مادر می گردند.

(پ) آشکار نمودن و در دسترس قرار دادن طول و یا عمق آرماتورها برای تمیز کردن، تقویت، پوشش و.

(ت) ازدیاد درجه زبری سطوح بتنی جهت ایجاد سطح تماس بیشتر بین بتن مادر و لایه تعمیری و همچنین ازدیاد قفل و بست مکانیکی.

2-1-1 تمیز نمودن با اسید، شستن با اسید، اسید خراشی (ACID ETCHING)

این روش، علاوه بر تمیز نمودن، درجه زبری سطح را نیز افزایش می دهد. با توجه به اهداف تعمیرات مورد نظر، اسید هیدروکلریک رقیق شده را روی سطح بتنی ریخته و سپس با برس زبر سطح مذکور را با شدت می سایند، تا زمانی که عمل ایجاد حباب متوقف گردد. پس از کاربرد اسید مذکور، سطوح بتنی سریعاً با آب شستشوی کامل داده شده، به طریقی که آب بر روی سطح جاری گردد و آلودگیهای اسیدی را از بین ببرد. درجه زبری سطح بتن بستگی خواهد داشت به قدرت اسید و عمل برس زدن. از آنجا که اسید مذکور برای پوست ضرر دارد، لازم است که اقدامات ایمنی مناسبی جهت اجتناب از آلودگی به اسید و همچنین تهویه مناسب صورت گیرد. لازم به یادآوری است که علاوه بر اسید هیدروکلریک، اسید ارتوفسفریک نیز برای تمیز کردن سطوح بتنی به کار گرفته شده است.

خرید

مطالب مرتبط